نقش ایرانیان مسلمان در توسعه و گسترش زبان عربی

تمدن میراثی بشری و پدیده ای اجتماعی است که از واقعیت یک جامعه معین و ساختار آن حمایت می کند و با انسان پیوند دارد. پژوهش درباره جوامع، نقطه آغازین شناخت تمدن است. اسلام دینی جهانی و فتوحات اسلامی وسیله ای برای گسترش آن بوده و دعوت اسلامی از جزیره العرب به سرزمین های دوردست راه یافته است. از آنجا که زبان و ادبیات یک ملت هرگز نمی تواند مجرد و بدون تأثیر باشد، با ظهور اسلام زبان عربی هم بر زبان سایر اقوام همچون ایرانیان تأثیر گذاشت و هم از آنان تأثیر پذیرفت. ایرانیان به زبان عربی توجه ویژه ای کردند زیرا آن را زبان دین می دانستند و برای ترویج اندیشه های خود ناگزیر شدند زبان عربی را فرا بگیرند. هدف از نگارش این مقاله، تبیین وجود پیوندهای عمیق فرهنگی و اجتماعی میان ایرانیان و اعراب و نقش آن در پذیرش زبان عربی به عنوان زبان دینی و علمی جهان اسلام است. بدین ترتیب ایرانیان با استفاده از روش های مختلف همچون تألیف و ترجمه آثار گوناگون، به تکامل زبان و ادبیات عرب یاری رساندند. این مقاله با استناد به متون اصلی و نیز با استفاده از روش توصیفی ـ تحلیلی به بررسی ابعاد و زوایای این موضوع پرداخته است.